Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce
Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce to obiekt unikalny w skali światowej. Powstało ono w miejscu najstarszej na świecie nadal eksploatowanej kopalni ropy naftowej. Kopalnia ta została założona w 1854 roku przez Ignacego Łukasiewicza, Tytusa Trzecieskiego i Karola Klobassę-Zrenckiego.
O Ignacym Łukasiewiczu możecie poczytać na blogu: Ignacy Łukasiewicz – pierwszy nafciarz
Muzeum powstało, aby zachować i ochronić przed zniszczeniem autentyczne budynki, maszyny, urządzenia, narzędzia i dokumenty o polskim przemyśle naftowym. Zwiedzając Muzeum można zobaczyć obiekty pochodzące jeszcze z czasów założycieli kopalni.
Najcenniejsze zabytki muzealne
Kamienny obelisk ustawiony przez Ignacego Łukasiewicza w 1872 r. na pamiątkę założenia kopalni.
Kopanka Franek, wykonana ręcznie około 1860 roku do głębokości 20 m.
Kopanka Janina – ręcznie wykopana do głębokości 96 m, a następnie pogłębiona wiertnicą ręczną do głębokości 156 m. Jest eksploatowana do dziś.
Warsztat mechaniczny z 1864 roku, o konstrukcji drewnianej, który służył do obsługi wierceń metodą udarową. Znajdują się w nim najprostsze maszyny obróbcze.
Budynek Administracyjny kopalni tzw. Dom Łukasiewicza z 1865 roku, w którym zorganizowano ekspozycję apteczną. Prezentowane są tam również słuchowiska poświęcone historii odkrycia nafty i założenia kopalni ropy naftowej w Bóbrce. Niewątpliwą atrakcją jest spotkanie z samym wynalazcą – Ignacym Łukasiewiczem, multimedialnym manekinem. Łukasiewicz opowiada o swojej pracy i przeprowadza doświadczenia w laboratorium. W budynku zgromadzono też ciekawą kolekcję lamp naftowych, fotografii oraz ekspozycję geologiczną.
Drewniana kuźnia kopalniana z 1856 roku. We wnętrzu znajdują się dwa paleniska zbudowane z cegły, podsycane za pomocą skórzanego miecha z lat 1890-1895. Kuźnia wyposażona jest w stare narzędzia kowalskie.
Zrekonstruowana wiertnica ręczna z 1862 roku, służąca do wiercenia metodą udarową płytkich otworów.
Wśród muzealnych zabytków zobaczyć można również kotłownię z końca XIX wieku o konstrukcji drewnianej, wiertnicę typu kanadyjskiego z 1885 roku, wiertnicę udarową typu Bitków z 1923 roku, różnego rodzaju urządzenia wiertnicze, pompy, sprężarki dawnej konstrukcji, a także kieraty do grupowego pompowania odwiertów i wiele innych.
Kopalnia lat 60.
W 2010 roku w Muzeum powstał nowy sektor – kopalnia lat 60. Zgromadzono tu urządzenia, które jeszcze do niedawna działały na kopalniach ropy, a dziś zostały zastąpione przez nowoczesną technologię. W sektorze znajdują się ekspozycje eksploatacji ropy, stabilizacji ropy naftowej, ekspozycja zbiorników oraz ekspozycja manipulacji mediami i ekspedycji.
Stacja paliw
W budynku stacji paliw urządzono wystawę, dzięki której można zapoznać się z historią działalności Centrali Produktów Naftowych, czyli CPN-u. CPN działał w latach 1945-1999. Dużą część wystawy stanowi sprzęt laboratoryjny. Ekspozycja prezentuje zestaw do półtechnicznego destylowania próbek ropy z przegrzaniem parą wodną. Zgromadzono tu również kolekcję archiwalnych fotografii, upamiętniających historię dystrybucji paliwa, a także pamiątki z działalności marketingowej i edukacyjnej CPN-u.
Muzeum można zwiedzać wybierając jedną z kilku tras:
“Śladami naftowych pionierów” (czas zwiedzania ok. 1 godz.)
“Od kopania do wiercenia” (czas zwiedzania ok. 2 godz.)
“Trzy wieki kopalni w Bóbrce” (czas zwiedzania ok. 3 godz.)
Rok 2022 ogłoszony Rokiem Ignacego Łukasiewicza
Sejm zdecydował o ustanowieniu 2022 Rokiem Ignacego Łukasiewicza „szczególnie ze względu na wielkie i niezwykłe zasługi Ignacego Łukasiewicza dla przemysłu i gospodarki Polski, a także Jego zaangażowanie w walkę o niepodległość Ojczyzny oraz dbałość o pracowników”. W 2022 roku przypada 200. rocznica urodzin Ignacego Łukasiewicza, a także 140. rocznica jego śmierci. Jak podkreślili posłowie w uchwale „należy on do zaszczytnego grona Polaków, których działalność odcisnęła wielki i pozytywny wpływ na rozwój naszej Ojczyzny, jak również całego świata”.
